Bijna nog nooit was zoveel volk aanwezig op een persbijeenkomst in het Antwerps Fotomuseum als voor de tentoonstelling rond Ai Weiwei. De belangstelling voor de man, die zich weinig liet zien, was zeker even groot als de aandacht voor zijn werk. We kennen Weiwei als kunstenaar in de meest diverse disciplines – beeldhouwen, installatiekunst, architectuur, fotografie, film – maar ook voor zijn sociaal, politiek en cultureel activisme rond de universele rechten van vrijheid op meningsuiting.
In het FOMU toont Ai Weiwei voor het eerst in België een uitgebreide collectie foto’s, daterend vanaf 1995 tot nu. Verschillende aanklachten zijn in beeld gebracht door hem en zijn medewerkers, en op spectaculaire wijze tentoongesteld: duizenden foto’s die hij “smartphone-gewijs” de laatste jaren maakte in 23 landen om het vluchtelingenprobleem in beeld te brengen, zijn als een ware beeldenvloed op de museumwanden aangebracht in een indrukwekkende opstelling. Los daarvan zijn nog een aantal van zijn projecten, vaak als een aanklacht aan het adres van de Chinese overheid, tentoongesteld.
Andrea Stultiens heeft een hybride praktijk met alternerende rollen: zij werkt afwisselend als fotograaf, onderzoeker, curator en leraar. Samen met kunstenaar R. Canon Griffin, richtte zij in 2011 het platform “History in Progress Uganda” op. Ze verzamelden historische fotocollecties van Oegandese fotografen, en historische beelden van Westerse kolonisten en missionarissen. De titel van de tentoonstelling, het zelfstandig naamwoord Ebifananyi, is afgeleid van het werkwoord Kufanana, wat "lijken op/samenwerking" betekent. Ebifananyi is het woord in het Luganda – een taal die door zo’n 3 miljoen mensen wordt gesproken in Uganda - dat zowel naar tekeningen, schilderijen als foto’s kan verwijzen. Met dit project wordt de beleving van het fotografisch beeld in Oeganda tentoongespreid en bestaande stereotypes over Afrika dankbaar doorprikt.
(FDM)