SOFAM

We zijn verheugd om dit jaar de SOFAM Prijs t.g.v. Prix Médiatine 2024 uit te reiken aan Nine Perris. Haar werk is, samen met 11 andere kunstenaars, tot 17 maart te zien in La Médiatine, 1 Allée Pierre Levie, Sint Lambrechts Woluwé.

Nine Perris

Iedereen die verantwoordelijk is voor een woning of gebouw weet het : water en lucht zijn onontbeerlijk voor ons bestaan, maar hun weerslag op menselijke structuren kan verwoestend zijn. Zelfs op het ritme van de kleinste druppel. Lekken, schimmel, zwellingen...

De lijst van kwalen is lang en gevarieerd. Nine Perris (1999), die onlangs haar master in de beeldhouwkunst behaalde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Brussel, is in het bijzonder geïnteresseerd in de stromen die lucht en water transporteren van buiten naar binnen (en omgekeerd), en de middelen waarmee architecten hebben geprobeerd om ervoor te zorgen dat hun gebouwen zich kunnen weren tegen het onvermijdelijk verval.

Hun mislukkingen, maar ook nalatig onderhoud en gebrek aan zorg, leiden tot vastgoedkankers, die op hun beurt weer andere plagen voeden, zoals gentrificatie en de quasi voorgeprogrammeerde veroudering van nieuwe low-cost constructies. Als de eeuwigheid ijdele hoop is, waarom dan nog moeite doen?

De installatie Ça ruisselle pas speelt met het elliptische en het onzichtbare en suggereert de cyclus van het water (verdamping, condensatie, afvloeiing) met behulp van gootklemmen, de houten stukken die de helling van een dak verzachten om gevels te beschermen- en een glazen bak met de dimensies van een goot, waarin het water verkleurt door roestpoeder. Net als in het sympathieke beestje Conduit sur pattes vinden we er de techniek van gehamerd metaal, waar Nine Perris graag haar eigen draai aan geeft.

"Hameren wordt gebruikt om het metaal te harden, maar ik gebruik hele dunne, bijna broze stukken," legt ze uit. De imposante stukken muur in Béquille ne tombe pas, bijeen gesprokkeld gesprokkeld uit de kelders van haar kunstschool (de krukken zijn gemaakt uit opzettelijk geoxideerd brons, met een versnelde corrosie), zijn nog een extra bewijs dat de tijd, verstrijkt, en alles vergaat. . Zelfs het meest robuuste, zelfs het meest solide, op een dag zal alles verdwijnen.

Tekst uit catalogus Prix Médiatine 2024: Estelle Spoto; vertaling: Debby Lauwers

De Médiatine toont het werk van de 12 laureaten van de Prix Médiatine, tot en met 17 maart 2024. De jury van deze wedstrijd voor jonge beeldend kunstenaars - een initiatief van Centre Culturel Wolubilis - die Belg zijn of in België wonen, van alle disciplines door elkaar, heeft de volgende winnaars geselecteerd:

• De Médiatine Prijs: Marcel Top
• De Cocof Prijs: Justine Salamin
• De Prijs FWB en de Poelp Prijs: Camille Peyré
• De Macors Prijs: Nathan Vandenberghe
• De SOFAM Prijs: Nine Perris
• Prix de la Ville de Bruxelles: Kemy Obafemi
• Prix de la Maison des Artistes: Louise Limontas

Werden ook geselecteerd voor de tentoonstelling :

• Shai Ben-Ami & Charles Weinberg
• Justine Dofal
• Marius Escande, Sarah Illouz & Alexander Marinus
• Inès Guffroy
• Ugo Woatzi

Als een heus laboratorium voor artistiek onderzoek biedt de Prix Médiatine een springplank aan deze jonge kunstenaars, onder andere via de tentoonstelling en de catalogus. Schilderkunst, tekenkunst, fotografie, installatie, video, beeldhouwen komen er allemaal aan bod… Zo vormt de Prix Médiatine de perfecte gelegenheid om de emergente artistieke scène in België te verkennen.

(vrij vertaald naar de website van Wolubilis)